Honden Rassen
Duitse Herder
Officiële naam : German shepherd
Andere namen : German, Herder, Alsatian, GSD
Oorsprong : Duitsland
Algemeen beeld (FCI-rasstandaard)
- Grootte : Duitse Herders zijn middelgrote tot grote honden. Reuen hebben meestal een schofthoogte van 60-65 cm, terwijl teven iets kleiner zijn.
- Vacht : De vacht van een Duitse Herder is dicht, recht en van gemiddelde lengte. De meest voorkomende vachtkleuren zijn zwart met bruin, maar ze kunnen ook zandkleurig, zwart of grijs zijn.
- Hoofd : Het hoofd is in verhouding tot het lichaam, met een sterke snuit en krachtige kaken.
- Ogen : De ogen van een Duitse Herder zijn amandelvormig en meestal donker van kleur.
- Oren : Ze hebben rechtopstaande oren die alert en attent overkomen.
- Staart : De staart is lang en loopt tot het spronggewricht.
specifieke details
Hoogte
60-65 cm
Gewicht
30-40 kg
Hoogte
55-60 cm
Gewicht
22-32 kg
- Eerste weken : Vanaf geboorte tot 2 maanden
- Puppy : 2 tot 15 maanden
- Volwassen : 15 maanden tot 5 jaar
- Oudere : 5 tot 8 jaar
- Senior : 8 tot 18 jaar
Raskenmerken
Duitse Herders staan bekend om een aantal opvallende kenmerken :
- Intelligentie : Ze zijn uitzonderlijk intelligent en staan bekend om hun vermogen om snel te leren en complexe taken uit te voeren.
- Werkethiek : Duitse Herders hebben een sterke werkethiek en gedijen in rollen waar ze worden uitgedaagd en beziggehouden.
- Loyaliteit : Ze vormen sterke emotionele banden met hun eigenaren en zijn vaak zeer loyaal.
- Beschermend : Duitse Herders hebben een natuurlijke beschermingsdrang en worden vaak gebruikt als waakhonden en politiehonden.
Temperament en Gedrag
- Zelfverzekerdheid : Ze stralen zelfvertrouwen uit en hebben een evenwichtig karakter.
- Waakzaamheid : Duitse Herders zijn alert en waakzaam, wat hen uitstekende waakhonden maakt.
- Vriendelijkheid : Ze kunnen zeer aanhankelijk en vriendelijk zijn, vooral jegens hun eigenaren.
- Energiek : Duitse Herders hebben veel energie en hebben dagelijkse lichaamsbeweging en mentale stimulatie nodig.
Hondenfokkers
Onvergetelijke avonturen wachten op je op de hondenboerderij
Tips voor optimale verzorging
Hier zijn enkele tips voor de optimale verzorging van je Duitse Herder in verschillende aspecten, waaronder beweging, vachtverzorging en training:
- Duitse Herders zijn energieke honden die veel lichaamsbeweging nodig hebben. Zorg voor dagelijkse wandelingen, speeltijd in een omheinde tuin en actieve spellen zoals apporteren.
- Ze houden van mentale uitdagingen, dus overweeg hondensporten zoals gehoorzaamheid, behendigheid of schapendrijven om hun geest actief te houden.
- Duitse Herders hebben een dubbele vacht met een dichte ondervacht en een harde buitenste vacht. Borstel hun vacht regelmatig om losse haren te verwijderen en klitten te voorkomen. Vooral tijdens het verharen kan dagelijks borstelen nuttig zijn.
- Baden is meestal niet vaak nodig, tenzij je hond erg vies is. Gebruik een milde hondenshampoo en zorg ervoor dat je de vacht goed uitspoelt.
- Duitse Herders zijn intelligente en gehoorzame honden die goed reageren op training. Begin met gehoorzaamheidstraining op jonge leeftijd om basiscommando’s te leren, zoals zitten, liggen en komen.
- Socialiseer je Duitse Herder goed door ze bloot te stellen aan verschillende mensen, dieren en omgevingen om vertrouwen en evenwichtige gedragingen te bevorderen.
- Bied training met positieve versterking, waarbij je gewenst gedrag beloont met lof en traktaties.
- Geef je Duitse Herder een uitgebalanceerd dieet dat geschikt is voor hun leeftijd en activiteitenniveau. Overvoeding kan leiden tot overgewicht, wat de gewrichten kan belasten.
- Zorg voor regelmatige dierenartscontroles en vaccinaties. Duitse Herders kunnen vatbaar zijn voor bepaalde genetische aandoeningen, dus bespreek dit met je dierenarts en laat je hond testen indien nodig.
- Duitse Herders zijn toegewijde honden die graag tijd doorbrengen met hun gezin. Zorg voor voldoende liefde, aandacht en gezelschap
- Bied mentale stimulatie met puzzelspeelgoed, uitdagende spellen en trainingssessies om verveling te voorkomen.
- Geef je Duitse Herder voldoende mogelijkheden om te rennen en spelen. Ze zijn dol op actieve bezigheden en hebben veel beweging nodig om zich gelukkig te voelen.
Gezondheidsproblemen / Aandachtspunten
- Heupdysplasie :Heupdysplasie is een genetische aandoening waarbij de heupgewrichten niet goed in de heupkommen passen. Het kan leiden tot pijn, kreupelheid en artritis, en het komt vaker voor bij Duitse Herders. Het is belangrijk om met een fokker te werken die geteste ouderdieren heeft om het risico te minimaliseren.
- Elleboogdysplasie :Elleboogdysplasie is vergelijkbaar met heupdysplasie, maar treft de ellebooggewrichten. Het kan leiden tot kreupelheid en ongemak.
- Pancreatitis :Duitse Herders kunnen gevoelig zijn voor pancreatitis, een ontsteking van de alvleesklier, wat meestal wordt veroorzaakt door een vetrijk dieet. Het is belangrijk om hun voeding zorgvuldig te beheren.
- Bloat (maagtorsie) :Duitse Herders hebben een diepe borstkas, wat hen vatbaarder maakt voor maagtorsie, ook bekend als bloat. Dit is een levensbedreigende aandoening waarbij de maag zich omdraait en kan leiden tot verstikking. Zorg voor meerdere kleine maaltijden en voorkom overmatige lichaamsbeweging direct na het eten.
- Allergieën :Duitse Herders kunnen allergieën ontwikkelen, zoals voedselallergieën, omgevingsallergieën of huidallergieën. Dit kan leiden tot huidproblemen en jeuk.
- Degeneratieve Myelopathie (DM) :DM is een neurologische aandoening die de ruggenmergfunctie aantast en kan leiden tot verlamming. Duitse Herders hebben een hoger risico op deze aandoening.
- Heupdysplasie (HD) en elleboogdysplasie (ED) :Deze aandoeningen zijn erfelijk en komen vaker voor bij Duitse Herders. Zorg ervoor dat de ouderdieren van je puppy getest zijn op deze aandoeningen.
De geschiedenis van de
Duitse Herder
De geschiedenis van de Duitse Herder (of Duitse Herdershond) is fascinerend en heeft zijn oorsprong in Duitsland. Hier is een beknopte geschiedenis van dit ras:
Oorsprong in Duitsland: De Duitse Herder is ontstaan in het begin van de 20e eeuw in Duitsland. Het ras werd gefokt door een Duitse cavalerieofficier genaamd Max von Stephanitz, die de Duitse Herder Vereniging oprichtte om dit nieuwe ras te ontwikkelen en te standaardiseren.
Doel van fokken: Het oorspronkelijke doel van de fokkerij was het creëren van een hond die ideaal was voor herderswerk, veebewaking en bescherming. Stephanitz wilde een ras dat intelligent, sterk, gehoorzaam en uiterst werkzaam was.
Invloedrijke voorouders: Bij de ontwikkeling van de Duitse Herder werden honden met vergelijkbare eigenschappen en kenmerken gekruist. Enkele van de vroegste voorouders van het ras waren herdershonden uit verschillende regio’s in Duitsland.
Erkenning en verspreiding: De Duitse Herder werd voor het eerst erkend als een apart ras in het begin van de 20e eeuw. Het ras won snel aan populariteit, zowel in Duitsland als in andere delen van de wereld. Tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog werden Duitse Herders vaak ingezet als militaire en politiehonden vanwege hun intelligentie en loyaliteit.
Diverse toepassingen: In de loop der jaren heeft de Duitse Herder zich ontwikkeld tot een veelzijdige hond die wordt ingezet in verschillende rollen, waaronder politiehonden, speur- en reddingshonden, geleidehonden voor blinden, en als familiegezelschapsdieren.
Kenmerken en eigenschappen: Duitse Herders staan bekend om hun kracht, intelligentie, gehoorzaamheid, en hun vermogen om goed te presteren in gehoorzaamheids- en werkhondencompetities. Ze hebben een sterke werkethiek en zijn toegewijd aan hun eigenaren.
Tegenwoordig worden Duitse Herders gewaardeerd vanwege hun veelzijdigheid en loyaliteit. Ze zijn nog steeds populair als werkhonden, maar ze hebben ook een sterke aanwezigheid als gezelschapsdieren vanwege hun vriendelijke en beschermende aard. De Duitse Herder blijft een van de meest bewonderde en gerespecteerde hondenrassen ter wereld.
FAQ
Meest gestelde vragen en antwoorden over Duitse Herder
Ja, Duitse Herders zijn energieke honden die dagelijkse lichaamsbeweging en mentale stimulatie nodig hebben. Ze genieten van lange wandelingen, actieve spelsessies en zelfs gehoorzaamheidstraining. Ze gedijen het beste in een omgeving waar ze fysiek en mentaal worden uitgedaagd.
Duitse Herders hebben meestal een korte tot middellange vacht die regelmatig borstelen vereist om losse haren te verwijderen en hun vacht in goede conditie te houden. Ze verharen matig en hebben geen uitgesproken seizoensgebonden rui zoals sommige langharige rassen.
Duitse Herders kunnen uitstekende gezinshonden zijn, vooral als ze goed gesocialiseerd zijn. Ze hebben meestal een sterke band met hun gezin en kunnen beschermend zijn. Ze zijn over het algemeen geduldig met kinderen, maar het is belangrijk om ervoor te zorgen dat kinderen respectvol met de hond omgaan. Een goed opgevoede Duitse Herder kan een waardevol lid van een gezin zijn.
