Honden Rassen
De Australische Herder, ondanks zijn naam, heeft zijn oorsprong niet in Australië, maar in de Verenigde Staten. Tijdens de 19e eeuw vestigden Europese herders zich in Australië en brachten hun collies en herdershonden met zich mee. In de Verenigde Staten werden deze honden gekruist met lokale rassen, wat leidde tot de ontwikkeling van de Australische Herder zoals we die nu kennen. Hun veelzijdigheid maakte hen populair bij veehouders en ranchers, waar ze uitblonken in het hoeden van vee. Het ras werd officieel erkend door de American Kennel Club (AKC) in 1993.
Officiële naam : Australian Shepherd
Andere namen : Aussie
Oorsprong : Verenigde Staten
Hoewel de Australische Herder niet wordt erkend door de Fédération Cynologique Internationale (FCI), wordt het ras beschreven volgens de Amerikaanse normen:
Hoogte
51-58 cm
Gewicht
25-32 kg
Hoogte
46-53 cm
Gewicht
19-25 kg
Hondenfokkers
Onvergetelijke avonturen wachten op je op de hondenboerderij
Hier zijn tips voor het verzorgen van een Australische Herder op verschillende gebieden:
Dagelijkse lichaamsbeweging: Australische Herders zijn energieke honden die veel beweging nodig hebben. Zorg voor dagelijkse wandelingen, speeltijd en actieve spellen om aan hun fysieke behoeften te voldoen.
Mentale stimulatie: Naast fysieke activiteit hebben Australische Herders ook mentale stimulatie nodig. Geef ze uitdagend speelgoed, leer nieuwe trucs aan en overweeg hondensporten zoals behendigheid of gehoorzaamheidstraining.
Regelmatig borstelen: De dikke vacht van de Australische Herder vereist regelmatig borstelen om klitten te voorkomen en de vacht gezond te houden. Vooral tijdens het verharen kan dagelijks borstelen nodig zijn.
Baden indien nodig: Baden is meestal niet frequent nodig, tenzij de hond erg vies is. Gebruik een milde hondenshampoo om de natuurlijke oliën van de vacht niet te strippen.
Tandverzorging: Besteed speciale aandacht aan tandverzorging door regelmatig de tanden van je Australische Herder te poetsen en kauwspeelgoed aan te bieden om tandheelkundige problemen te voorkomen.
Gehoorzaamheidstraining: Begin vroeg met gehoorzaamheidstraining. Australische Herders zijn intelligente honden en reageren goed op positieve versterking. Houd trainingssessies kort, gevarieerd en interessant.
Socialisatie: Socialiseer je Australische Herder op jonge leeftijd met verschillende mensen, andere dieren en omgevingen om ervoor te zorgen dat ze goed omgaan met diverse situaties.
Gebruik van intelligentie: Geef je hond taken en uitdagingen die hun intellectuele capaciteiten benutten. Denkspellen, puzzelspeelgoed en nieuwe commando’s leren kunnen bijdragen aan hun mentale stimulatie.
Met deze algemene richtlijnen kun je zorgen voor een gezonde, goed verzorgde Australische Herder. Pas de zorg aan op basis van de individuele behoeften, leeftijd en gezondheid van je hond.
De Australische Herder, ook bekend als de Aussie, is over het algemeen een gezond en robuust ras. Ze staan bekend om hun intelligentie, levendige persoonlijkheid en behendigheid. Ondanks hun algemene gezondheid zijn er enkele gezondheidsproblemen en aandachtspunten waar eigenaren zich bewust van moeten zijn:
Oogproblemen: Sommige Australische Herders kunnen vatbaar zijn voor oogaandoeningen, waaronder collie eye anomaly (CEA) en progressieve retinale atrofie (PRA). Regelmatige oogcontroles zijn belangrijk voor het opsporen van eventuele problemen.
Heupdysplasie: Dit is een veelvoorkomend probleem bij veel middelgrote en grote rassen, waaronder de Australische Herder. Heupdysplasie kan pijn en mobiliteitsproblemen veroorzaken. Een uitgebalanceerd dieet, regelmatige lichaamsbeweging en gewichtsbeheer zijn belangrijk om de gezondheid van de heupen te ondersteunen.
Elleboogdysplasie: Net als heupdysplasie is elleboogdysplasie een gewrichtsaandoening die kan voorkomen bij de Australische Herder. Reguliere veterinaire controles en een gezonde levensstijl kunnen bijdragen aan het verminderen van het risico.
Merle gen-gerelateerde doofheid: Australische Herders met een merle-vachtpatroon hebben mogelijk een hoger risico op doofheid aan één of beide oren. Fokpraktijken moeten rekening houden met dit genetische aspect.
Allergieën: Sommige individuen kunnen gevoelig zijn voor voedsel- of omgevingsallergieën. Het observeren van mogelijke tekenen van allergie, zoals jeuk, roodheid of gastro-intestinale problemen, is belangrijk.
Epilepsie: Epileptische aanvallen kunnen voorkomen bij de Australische Herder. De oorzaken kunnen variëren, en het is belangrijk om met een dierenarts samen te werken voor diagnose en behandeling.
Gedragsproblemen bij gebrek aan stimulatie: Australische Herders zijn intelligente en energieke honden die mentale en fysieke stimulatie nodig hebben. Een gebrek aan uitdaging kan leiden tot gedragsproblemen zoals verveling of destructief gedrag.
Gewichtsbeheer: Het is belangrijk om het gewicht van de Australische Herder te beheersen om overgewicht te voorkomen, aangezien overgewicht kan bijdragen aan gezondheidsproblemen, waaronder gewrichtsproblemen.
Het is van cruciaal belang om regelmatig de dierenarts te bezoeken, een uitgebalanceerd dieet te bieden, voldoende lichaamsbeweging en mentale stimulatie te geven, en aandacht te besteden aan eventuele veranderingen in gedrag of lichamelijke symptomen. Het werken met een gerenommeerde fokker die gezondheidstests uitvoert op de ouderdieren kan bijdragen aan het verminderen van het risico op erfelijke aandoeningen.
De Australische Herder is een veelzijdige en toegewijde metgezel die gedijt in actieve gezinnen. Hun intelligentie en behendigheid maken ze geschikt voor verschillende taken, van herding tot behendigheidswedstrijden, en ze floreren het beste wanneer ze betrokken zijn bij het dagelijkse leven van hun eigenaren.
Australische Herder
De Australische Herder, ook wel bekend als de “Aussie,” is een herdershondenras dat zijn oorsprong heeft in de Verenigde Staten, niet in Australië zoals de naam suggereert. Hier is een overzicht van de geschiedenis van de Australische Herder:
Oorsprong: De Australische Herder ontstond in de Verenigde Staten in de 19e en vroege 20e eeuw. Hoewel de exacte oorsprong niet volledig duidelijk is, wordt aangenomen dat de voorouders van de Australische Herder herdershonden waren die met immigranten uit Europa naar de Verenigde Staten kwamen.
Functie op boerderijen: De Australische Herder werd gefokt om te dienen als een veelzijdige herdershond op de boerderijen in het westen van de Verenigde Staten. Ze waren verantwoordelijk voor het hoeden en beschermen van vee, zoals schapen en koeien.
Selectieve fok: Fokkers selecteerden honden op basis van hun werkvaardigheden, intelligentie en behendigheid. Dit leidde tot de ontwikkeling van een ras met uitstekende herdingcapaciteiten en een goed aanpassingsvermogen aan verschillende klimaten en terreinen.
Naamgeving: De naam “Australische Herder” is enigszins misleidend. Sommige bronnen suggereren dat de naam is afgeleid van de herdershonden die geassocieerd werden met Australische vee-drijvers die in de VS werkten. Een andere theorie is dat de naam werd gekozen vanwege de associatie met het Merens-hestras dat in de Verenigde Staten bekend stond als “Australische” paarden.
Rasstandaard en erkenning: In de jaren 1950 werd de rasstandaard voor de Australische Herder vastgesteld. Het ras kreeg erkenning van hondenverenigingen, waaronder de American Kennel Club (AKC) in 1993.
Veelzijdigheid: Naast hun vaardigheden als herdershonden, werden Australische Herders gewaardeerd om hun veelzijdigheid. Ze excelleren in hondensporten zoals behendigheid, gehoorzaamheid en hoeden, en ze hebben zich bewezen als uitstekende werkhonden, metgezellen en showhonden.
Populaire huisdieren: Tegenwoordig zijn Australische Herders populaire huisdieren vanwege hun intelligente, energieke en aanhankelijke karakter. Ze zijn geliefd bij gezinnen, actieve individuen en hondenliefhebbers die deelnemen aan verschillende hondensporten.
De geschiedenis van de Australische Herder illustreert de ontwikkeling van een veelzijdig herdershondenras dat is voortgekomen uit de behoeften van boeren in de Verenigde Staten. Hun intelligentie, werkethiek en vriendelijke aard hebben bijgedragen aan hun blijvende populariteit als zowel werkhond als gezinsgezel.
FAQ
Australische Herders staan bekend om hun intelligentie, energie en toewijding aan hun gezin. Ze zijn vaak actief, nieuwsgierig en willen graag werken. Deze honden hebben een sterke werkethiek en zijn vaak enthousiast om te leren.
Ja, Australische Herders hebben dagelijkse lichaamsbeweging nodig vanwege hun energieke aard. Ze genieten van activiteiten zoals wandelen, rennen en spelen. Mentale stimulatie is ook belangrijk; ze doen goed met uitdagende taken en gehoorzaamheidstraining.
Over het algemeen zijn Australische Herders zeer trainbaar vanwege hun intelligentie en verlangen om te behagen. Ze reageren goed op positieve versterking en consistente trainingstechnieken. Socialisatie op jonge leeftijd is belangrijk om een evenwichtige volwassen hond te ontwikkelen.
Australische Herders hebben een dichte, dubbele vacht die regelmatige verzorging vereist. Ze werpen het hele jaar door, maar vooral tijdens seizoensverharing. Regelmatig borstelen helpt om losse haren te verwijderen en de vacht gezond te houden. Controleer ook regelmatig oren, nagels en tanden voor een algehele gezondheid.
Wij nemen zo snel mogelijk contact met u op
@2023 – www.puppypoint.nl. All Right Reserved.